Met
uitzondering van de eredivisies heeft volleybalbond NeVoBo besloten het seizoen
definitief te beëindigen. Leden mogen meepraten over de aanpak voor volgend
seizoen.
Voor
de teams in de topdivisies en lager is het volleybalseizoen per direct
afgelopen. Het bondsbestuur heeft dit besloten omdat vanwege het cornoavirus
zeker tot en met 6 april niet kon worden getraind en gespeeld en de laatste
reguliere competitieronde voor 18 april gepland staat. ,,Er bestaat geen
uitvoerbaar scenario om deze competities op een sportief gelijkwaardige en
eerlijke manier tot een goed einde te brengen’’, aldus de bond. Er zullen geen
kampioenen worden benoemd. De jeugdtoernooien om de clubkampioenschappen en de
regiobekers zijn nog niet geschrapt.
Opvallend
is dat de NeVoBo de leden vraagt om mee te denken over het volgende seizoen.
‘Hoe kan een eerlijke competitie-indeling worden gemaakt?’, zo luidt de vraag.
De bond geeft alvast drie voorzetjes: 1. Elk team komt in volgend seizoen in
dezelfde competitie uit; 2. De resultaten van de volledige eerste seizoenshelft
bepalen de indeling voor volgend seizoen; 3. De huidige standen zijn bepalend
voor kampioenschappen en degradaties.
Leden
zijn vrij met andere ideeën te komen. Reacties kunnen gegeven worden via
Twitter en Facebook. ‘Alle input wordt verzameld’, aldus de Nevobo. ‘Volgende
week wordt een beslissing genomen’.
De A-toppers – als kampioenen van de eerste klasse naar de hoofdklasse gepromoveerd – knokken voor wat ze waard zijn, maar het zit niet altijd mee. Anouk heeft al het hele seizoen last van de knie, Hiltje zat even wat lastig en nu is ook Dagmar even uit de running vanwege een zere knie. En toen waren er nog maar zes… Als de B-meiden kunnen, dan doen ze gelukkig graag mee, maar zaterdag hadden ze ongeveer tegelijkertijd hun eigen wedstrijd en moesten de A-meiden met het halve dozijn naar Kampen. Hoewel..: coach Sjak was er natuurlijk ook, Watte was mee als chauffeur en er kwam nog een autoladinkje supporters. Dus konden we met dappere moed beginnen in de Kamper hal, waar Sjak zelf ook menig zweetdruppeltje heeft achtergelaten.
Far Ut had het lastig. Vooral met zichzelf. De serve was niet al te best en ook de andere basisdingen waren niet op orde. Zonde, want dit Reflex was wel te pakken. Gelukkig werd de tweede set keurig gewonnen, waardoor er weer een puntje werd veroverd. Het werd 3-1 voor Reflex. Far Ut heeft nu 9 punten uit 6 wedstrijden (8 sets gewonnen). Dat is niet gek. En de meiden weten: zaterdag 21 maart komt Reflex naar IJlst en kan er meteen revanche worden genomen!
De Far Ut-toppers staan klaar om de Reflex-opslag te verwerken.
Het was even stil rond onze A-meiden, maar u moet maar denken: geen bericht is goed bericht! En dat klopt, want onze kampioenen doen het voorlopig na de promotie naar de noordelijke hoofdklasse uitstekend!
De ploeg van coach Sjak Sijbrandij startte het noordelijk avontuur (de meeste meiden kwamen voor het eerst uit op hoofdklasse-niveau) onlangs in Zwolle. Het Landstede-complex was even andere koek dan onze zo mooie zaal in Hommerts, maar daar lieten de meiden zich niet door van de wijs brengen. Ze gingen als een raket van start en wonnen van het grote VC Zwolle ‘gewoon even’ de eerste twee sets!
En dat terwijl de aanloop naar deze competitie best wat hobbels had gekend. Zo kan Anouk helaas voorlopig niet meedoen, want haar knie blijft pijn doen. Erg sneu en we wensen haar allemaal veel beterschap! Tegelijkertijd ging Sam op weg naar haar werk onderuit op de scooter en had daardoor last van de rug. Ook Hiltje moest even door de medische molen, dus kortom: we wisten niet hoe het zou gaan en zijn als team en supporters erg blij dat er B-meiden willen inspringen als het moet. Zij doen het ook geweldig!
O ja, Zwolle. De debuutwedstrijd duurde uiteindelijk vijf sets en wat waren we er nog dichtbij. Helaas werd het 16-14 voor Zwolle, maar toch mooi 2 punten!
Een week later tegen het sterke Grijpskerk. Die ploeg speelt voor het kampioenschap. Maarrr: Far Ut kan ook wel een potje volleyballen! En weer werd de eerste set gewonnen omdat de meiden de kop er goed bij hadden! Voor hetzelfde geld waren ook de tweede en derde set gewonnen, maar het dubbeltje viel twee keer de andere kant uit (23-25).
Maar het moest er een keer van komen, de eerste hoofdklassezege ooit voor deze ploeg. En zaterdag was het raak! In Dedemsvaart zagen de trouwe supporters weer een goede wedstrijd die machtig mooi met 3-1 werd gewonnen! Klasse meiden en gewoon zo goed en geconcentreerd doorgaan!
U wilt ze een keer aan het werk zien? Dat kan: zaterdag 8 februari om 17.30 tegen VC Sneek. Opgelet: in de Utherne in IJlst, dit seizoen de thuisbasis voor de toppers!
Of Far Ut nog in staat was om zestien man/vrouw te leveren voor vier uurtjes oliebollen inpakken? Die vraag bereikte de club zaterdagmiddag, enkele uren voor de start van het eigen, altijd zo gezellige Oliebollentoernooi in de leukste speelzaal van Nederland. De klus zou geklaard moeten worden op zondagavond, tussen 18.00 en 22.00 uur. Loon naar werken? Een mooie duit voor de clubkas!
Nou, dat was dus wel even een uitdaging om in zo korte tijd zestien liefhebbers bijeen te krijgen. Maar waar een kleine vereniging (hoewel.., al dik 100 leden) groot in kan zijn. Waar kun je beter oliebolleninpakkers vinden dan tijdens het eigen Oliebollentoernooi? Al na de eerste oproep hadden we de helft al te pakken. Na enige lobbywerk volgden er nog een zestal en uiteindelijk werden de laatste twee – Erro en Timo: op deze mannen kun je bouwen! – op slimme wijze ingepalmd, ruim na middernacht tijdens de afterparty van het biljarttoernooi!
Aan de slag dus, zondagavond, bij Veenema in Sneek, waar Sjak Sijbrandij (succescoach van de A-kampioenen) inmiddels ook aan zijn shift van 18.00 tot 06.00 was begonnen. Zestien paar handen aan de lopende band. Kratten oliebollen op een tafel zetten, zakjes vullen (10 bollen al dan niet met krenten), lege kratten weghalen, zakjes doorgeven, vouwen, bestickeren, in kratjes leggen en klaarzetten voor de vrachtwagen, die diezelfde nacht richting Rotterdamse supermarkten ging rijden. En mensen: we waren een geoliede machine, van jong tot oud (Bertus en Sjoukje: grote klasse!). En we stalen de show met onze haarnetjes en latex handschoenen. Uiteindelijk verbaasden we de firma door in vier uurtjes tijd maar liefst 35.000 oliebollen te verwerken! De clubkas is er blij mee en wij keerden tevreden huiswaarts. Met medeneming van…, natuurlijk: een zakje oliebollen/appelbeignets!
Zaterdag 23-11-19, een datum die wij nooit gaan vergeten…. Wordt vervolgd!
19.00 uur stond VC Joure-Far Ut op het programma. 17.50 vertrek vanaf ons mooie dorpshuis Oan it Far. Eenmaal aangekomen in Joure begonnen we met ons wedstrijdritueel. Vaak is ons wedstrijdritueel hetzelfde, maar vandaag was er een onderwerp dat extra aandacht verdiende. Als wij met 4-0 zouden winnen, waren wij (met nog een wedstrijd te gaan) kampioen! Licht gespannen waren wij aan het omkleden. Nadat coach Sjak zijn bakje koffie op had, begon ook voor hem echt de taak de koppies allemaal dezelfde kant op te krijgen. De kant van de 4-0 natuurlijk!
Met een volle tribune in onze rug (fantastisch!) begon de eerste set. Na een prachtige opslagserie van Myrthe kwamen we 5-0 voor te staan. Nadat Myrthe ons een zetje in de rug gaf, moesten we het nu toch echt zelf doen. Met een prima scheidsrechter op de bok en een goed Far Ut was de eerste set dik in orde. Via 25-19 was de eerste set binnen van ons doel!
Op naar set 2… We wisselden van kant, en wat voor kant. Met het gezicht naar het publiek toe. Want wat waren ze weer aanwezig! De hele tribune van Joure was gevuld. Met een handjevol supporters van VC Joure, had Far Ut wel echt de overhand. Met de steun van de supporters gingen we door. Sjak liet zijn tactisch inzicht weer eens zien. Een prikbal hier, een smash daar of een doortikbal:alles met het doel om te promoveren. De tweede set was moeizaam, maar succesvol. VC Joure had hun opslag op orde. Wij daarentegen hadden moeite met de pass, waaruit ook geen setup kon komen en dus geen aanval. We bleven voor elkaar vechten en raapten alle ballen van de grond. We verdienden het dus wel om deze set te winnen, en dat deden we: 25-20.
Al 2 punten op weg naar promotie. Dik in orde dus! De derde set. Een set waarbij we een serviceserie van Karlijn nodig hadden om uiteindelijk moeizaam te winnen. De aanval was matig, de pass was matig en de setup was matig. Alles was een beetje tam en we waren even de weg kwijt. Op een gegeven moment stonden we 6 punten achter, 15-21. Maar Karlijn was op het goede moment wakker! Ze timmerde de stand terug tot 23-21. We bleven tussen de services door voor elkaar vechten en we moesten het even slim aanpakken. Hard smashen had soms geen zin en dus begonnen we tactisch te spelen. Hier had VC Joure niet op gerekend en dus werden ze verrast. De laatste punten kwamen door de opslag voor Dagmar. Met twee ketsballen was dit ook prima. Het laatste punt werd door het team gemaakt. Symbolisch want die derde set was qua karakter ook echt verdiend voor het hele team.
Met een stand van 26-24 was de derde set ook voor ons. Billen knijpen was het wel, maar wel de derde stap op weg naar promotie! Want die promotie, hoe mooi zou het zijn! Far Ut MA1 naar de hoofdklasse!
Met die gedachte begonnen we aan de vierde set. Halverwege de set moest de coach weg. Dagmar en Anouk (Anouk, onze geblesseerde topper, die net zo hard heeft gewerkt voor dit succes) waren de vervangende coaches. Het coachdebuut was een succes! De meiden speelden een fantastische vierde set. Een omloopbal hier, een smash daar. Prachtig! Zelfs Karlijn pakte haar smashpuntjes mee. Ze is onze spelverdeelster, maar aanvallen kan ze ook! Prachtige pot, met succes. Met 25-13 was de vierde set binnen.
Nu hoor ik u denken, met 4-0 promoveren jullie toch?… JA!! Wij promoveren naar de Hoofklasse! Met een fantastisch publiek op de tribune vierden wij ons feestje. De tranen vlogen over de wangen, want wat zijn wij hier blij mee. De hele competitie hebben wij bovenaan gestaan. Dus verdiend is het zeker, dit was een mooie wedstrijd om te laten zien dat wij willen promoveren. We hebben ervoor moeten vechten, maar het is ons gelukt. Want wij zijn Far Ut en wij zijn de beste!
Even een feitje: wist u dat bij het bekendmaken van de competitie wij al bovenaan stonden? Ze wisten bij de bond kennelijk meteen al dat Far Ut bovenaan hoort te staan… haha.
Wij willen de supporters bedanken voor hun komst, elke keer weer. Zonder de steun van jullie in al die wedstrijden was het lastig geworden. Met z’n allen zijn wij een en gaan we jullie mooie dingen laten zien in de Hoofdklasse! Maar eerst nog 7 december: dan spelen wij onze laatste thuiswedstrijd. Niet alleen voor dit seizoen, maar voor de rest van dit seizoen. Want wij spelen in het vervolg in IJlst, i.v.m. de grootte van de zaal. Nu willen wij graag onze laatste thuiswedstrijd voor de ‘break’ met een volle tribune spelen. Dus trommel je vrienden, vriendinnen, kennis of familie op om naar onze wedstrijd te komen. Wij zorgen voor de stoelen en banken! Zaterdag 7 december om 17.00 uur Far Ut MA1-Staveren MA1.
Groetjes van Dagmar Palijama, nummer 5
De kampioenen met een chocolade-K van het bestuur! Staand vlnr: Myrthe, Anouk, Annemarije, Ytje, Hiltje. Gehurkt: Dagmar, Sam, Karlijn. Coach: Sjak Sybrandy. Trainsters: Trijnilda de Boer en Janice Johnson.
Dames 3 heeft donderdagavond met 3-0 gewonnen van Swette Switters 4. Het was een belangrijke wedstrijd want de ploeg uit Scharnegoutum stond bovenaan. Stond ja, nu niet meer, want ze hebben voor het eerst een wedstrijd verloren.
En hoe! De eerste set wonnen we met 25-13, daarna 25-16 en de laatste set was nog wat spannend op het einde, maar ook die trokken we over de streep met 25-23.
Hopelijk kunnen we dit vasthouden zodat we aan het eind van de rit op de platte kar kunnen, maar we zijn er natuurlijk nog lang niet. We hebben jullie steun daarom hard nodig.
Vrijdag 29 november staat alweer de volgende topper op het programma, in IJlst! Vanaf 19.30 tegen Staveren 2, dat net als ons ook nog maar 2 sets verloor. Hopelijk wordt het weer een mooie pot, tot dan!
Op een koude zaterdagmiddag kwamen de trouwe supporters van de MA1, de warmte opzoeken in het mooie Oan it Far. Warm was het zeker want het was een ware topper. De nummer 1 tegen de nummer 2, Far Ut-VC058 stond op het programma.
Een drukte van belang was het in onze kleine maar fijne sporthal. VC058 kwam met 10 dames sterk naar Hommerts-Jutrijp, wij zelf hadden 8 topspeelsters, hier moesten wij het mee doen. Dit ging super, na een onstuimig inspeelkwartier begon de eerste set.
Far Ut begon scherp aan de eerste set. Licht gespannen betreden de dames in het blauw het veld. Gespannen maar met een doel stonden de dames in het veld. Nadat we het ene naar het andere punt vierden waren de zenuwen al gauw verdwenen en speelden we de sterren van de hemel. De eerste set was dan ook redelijk snel voorbij. Met een eindstand van 25-19 ging de eerste set naar Far Ut.
We waren opgelucht en heel erg tevreden met de eerste set. Zo’n eerste punt smaakt natuurlijk naar meer en daarom stond wij gedreven en gefocust achter de achterlijn te wachten tot de scheidsrechter op zijn fluit blies. Het was zover we hoorden de fluit en dus begon de tweede set! Een andere opstelling met 2 frisse speelsters deed de ploeg goed. Het liep op rolletjes en we zongen VC058 compleet uit de wedstrijd. We vierden de punten alsof we al gewonnen hadden en winnen dat deden we zeker! Met een setstand van 25-16 wonnen we ook set 2. Wel kregen we een beetje zenuwen waardoor VC058 nog op 16 punten mocht komen.
Set 3 en wat voor set. Een set waarbij alles begon te draaien, drie meter ballen… punt, service… ace, omloopballetjes… punt, en verwoestende smashen waren de druppels voor VC058. VC058 brak… en hoe! Met een set stand van 25-12 was ook deze set voor ons.
Wij hadden voor de wedstrijd 4 punten voorsprong op VC058. Als u even meerekent dan komen we met z’n allen tot de conclusie dat de voorsprong op de ranglijst nu alleen maar groter wordt, in het voordeel van Far Ut. Zo, alle sets tot nu toe in het voordeel van Far Ut gewonnen. De vierde set begon, een paar veranderingen in de opstelling brachten de koppies weer op scherp. Je wilt natuurlijk, hoe goed het ook gaat, de vierde set wel pakken om een laatste klap uit te delen aan VC058. Dit werd een set waarbij VC058 alles aanpakte om ons en de scheidsrechter uit de wedstijd te halen. Alle services waren “uit” de scheidsrechter was “partijdig” en wij hadden bij alle aanvallen van de kant van VC058 “touché”. De scheidsrechter bleef bij zijn beslissingen, wij begonnen feest te vieren alsof het om het kampioenschap ging. En de supporters waren zoals altijd weer volop aanwezig! Toppers zijn het! Deze set ging dan ook met soms enige moeite naar ons. We maakten wat schoonheidsfoutjes, maar met een setstand van 25-16 was de dik verdiende 5 punten binnen.
Wat vooraf een topper zou worden, hebben wij naar onze kant toe getrokken. Ik ben heel erg trots op de meiden, we waren een team met een taak! En die taak is… promoveren naar de Hoofdklasse! Volgende week wacht ons de wedstrijd: DBS Balk MA1- Far Ut MA1 om 13.00 te Balk. Wij zouden heel erg graag veel Far Ut supporters mee willen nemen naar Balk. Met een 14 minuten rijden vanaf Hommerts-Jutrijp, op een zaterdagmiddag moet dit wel lukken, toch?
Wij willen de supporters van harte bedanken voor zoals altijd de fantastische steun. Ook willen ik en wij als team zijnde uitspreken hoe tevreden wij zijn met onze nieuwe coach… Sjak. Altijd weer staat Sjak naast de zijlijn ons technisch en vol enthousiasme aan te moedigen. Een tikje hier, een smash daar Sjak weet het. Sjak heel erg bedankt!
Zowel dames-3 als de A-junioren moesten deze week naar Scharnegoutum. De club daar heet Swette Switters en we weten nu waarom. Het was loeiwarm in de zaal – ze hebben er vloerverwarming – dus was het behoorlijk ‘switte’. Dat moest ook om de felbegeerde punten mee terug te kunnen nemen – en dat slaagde niet helemaal.
Vrijdagavond begonnen de dames van het derde als koploper aan de klus tegen SwSw4. Na vier met 3-0 gewonnen wedstrijden werd al snel duidelijk dat er deze avond uit een ander vaatje getapt moest worden. De thuisclub barstte van de routine en de speelsters stonden vaker dan ons lief was op het goede plekje om een geslagen bal van ons van de (verwarmde) vloer te halen. Aan onze kant gebeurde dat ook met flinke regelmaat. Er waren lange rally’s en mooie reddingen te noteren en de eerste klap was voor Far Ut. Door 25-18 winst zat er in elk geval een punt in de pocket.
Maar SwSw4 gaf zich niet gewonnen en sloeg terug. Wij konden de aanvallen niet meer afmaken en verloren steeds vaker de rally’s. De thuisploeg won met 25-18. Op naar de derde set. Far Ut keek telkens net even tegen een achterstandje aan en had de pech dat een geweldige redding in drie pogingen door de arbiter al na de tweede werd afgefloten. Waar een frisse bal gegeven had moeten worden, ging het punt naar SwSw en dat kom je dan in de spannende slotfase net tekort. Mooi was dan wel weer dat er twee frisse krachten konden worden ingebracht: Sanne en Jetske uit de B’s. En dat niet alleen: ze speelden ook nog eens geweldig! Helaas was het nét niet genoeg om met 2-1 te winnen: 25-21 voor Scharnegoutum.
Zaterdagmiddag meldden onze A-toppers zich in de hal, die qua hoogte en uitloop achter en aan de zijkanten niet zou misstaan bij ons. O, o: SwSw startte scherp en bezorgde onze meiden het eerste setverlies van dit seizoen: 25-22. Dat moest natuurlijk even anders en coach Sjak ‘brandde’ er eventjes in. De ploeg herpakte zich geweldig en de meiden lieten enkele geweldige mooie staaltjes zien! Goede opslagen, keurige passing, mooie reddingen en midaanvallen en -blokkeringen die de SwSw-fans (bijna) stil kregen! Far Ut denderde er geweldig overheen: 25-16, 25-8 en 25-16. Totaal 65-97. Mooi werk en weer vier punten erbij!
Far Ut 3 valt aan, allemaal geconcentreerd wachtend op wat Eline uit de spelverdeelster-hoge hoed tovert!
Het dorpshuis trilde op de grondvesten van de spanning toen in de recreatieve volleybalsector de onvervalste kraker tussen Dames 1 en Dames-2 van Far Ut op het programma stond. Eén ding stond vast: de punten zouden in Hommerts-Jutrijp blijven, maar niemand van de vrouwelijke gladiatoren in de meest ‘smoeke’ volleybalarena van ons land wenste natuurlijk in het stof te bijten!
We gingen er als neutrale toeschouwer eens goed voor zitten, in de wetenschap dat de meeste dames van deze twee gezellige teams nu ruim een jaar actief zijn. En zonder dollen lieve vrienden van onze florerende vereniging: wat hebben de speelsters allemaal vooruitgang geboekt! Nauwelijks opslagfouten, goede stops, prima positiespel en méér dan zo af en toe een prachtige smash. Complimenten voor alle twaalf dames in een wedstrijd die niet alleen om het spel en de spanning uniek was, maar ook om het feit dat beide teams twee cracks als coaches hadden gecontracteerd. Beide ook nog eens spelverdeelsters, opgeleid binnen ons eigen talentenkweekvijver! Aan de ene kant Eline, die het team met onder meer haar moeder Joan begeleidde. Aan de andere kant Karlijn, die voor deze keer eens de scepter over haar moeder Petra mocht zwaaien en dat met verve en deskundigheid deed!
Na een uur hoogstaand spel was het 25-19, 12-25 en 25-22 geworden. Voor welk team? Euh, het tweede, denkt uw schrijver. Maar het eerste kan zich troosten met het feit dat er vier puntjes meer werden gemaakt (66 om 62). Zo waren er allemaal winnaars, ook in de derde helft. Die werd, traditioneel, opgevrolijkt met een dampende schaal heerlijkheden, aangeboden door een enthousiaste sponsor/man. Dames: applaus vanaf de tribune!
Eline coacht de ploeg met haar moeder Joan (nr 5).Karlijn coacht de ploeg met haar moeder Petra (nr 8).
Wát een schitterende week hebben we als club beleefd! Na het kampioenschap voor de C-meiden was het vrijdagavond de beurt aan onze A-toppers. Ze hadden nog 1 setje nodig om een enerverend seizoen op grandioze wijze af te sluiten. En die pakten ze meteen in IJlst, waar ze door zeker wel zeventig supporters werden gesteund!
Met 4 punten voorsprong op VC Sneek, moesten onze oudste junioren naar IJlst, om op een trainingsavond van Stanfries (in de grote zaal was zaterdag het karategala) het bevrijdende puntje op te halen. We wisten natuurlijk dat het mogelijk moest zijn – en zeker na de klinkende overwinning op Workum had iedereen er vertrouwen in. Maar je weet ook: een kampioenswedstrijd is een kampioenswedstrijd en het moet eerst allemaal nog wel even gebeuren! En inderdaad: terwijl Dagmar onvermoeibaar op de grote trom sloeg en ook Margriet, Ylsa en álle anderen yellden en juichten en prachtige borden omhoog hielden – startten de meiden van coach Karin bloednerveus. Ze kwamen zelfs met 7-1 achter..
Gelukkig kregen ze toen de zenuwen onder controle. Alle meiden gingen steeds beter spelen en hoplakee: daar kwam de setwinst aan! Met een ijzersterke Hiltje aan serve werd meteen zaken gedaan: 16-25 en olé, olé: Far Ut A1 is kampioen!! Alle supporters juichten mee en Hans reed al stiekem naar de boerderij om de inmiddels mooi versierde ‘platte kar’ op te halen. Ondertussen hielden de meiden de koppies erbij en werden een paar mooie spandoeken opgehangen. De Stanfries-coach voelde zich na de twee volgende setzeges voor Far Ut geroepen om voor de tribune om stilte te vragen… Nou, vooruit dan maar, het varkentje was toch allang gewassen door onze heldinnen. En dat het nog 3-1 werd, lekker belangrijk! Mooi was nog de publiekswissel voor onze topspeelster Ilsa!
Daarna kon het feest beginnen. Dat begon al in de zaal. Er waren tuten, mooie woorden en slingers en in de kantine werden Janice, Trijnilda en Karin in het zonnetje gezet. Daarna als een speer naar de schitterend versierde platte kar! Als Max Verstappen himself reed Hans de feestgangers naar en door Jutrijp en Hommerts – de boys volgden trouw op de fiets! In het dorpshuis kon het feest pas goed beginnen. De C-toppers werden gehuldigd, de volleybalkampioenen van THOR (Tot Heil Onzer Ribbekast) mochten tot hun grote vreugde ook even op de kar, er was het voetbal-draaiend rad en Ere Zij God verhoogde de sfeer door spontaan een riedel feestmuziek te spelen! Vanuit Workum droeg sponsor en fan Robert een steentje bij door te melden dat zijn meiden met 4-0 van Sneek hadden gewonnen.
Wat hebben onze toppers uiteindelijk nog een grote voorsprong genomen in de eerste klasse! Ze speelden in 20 wedstrijden 83 punten bij elkaar! Er werden 65 sets gewonnen en 16 verloren. Er werden in totaal 1955 punten gemaakt en 1522 ge-incasseerd. Dat is per wedstrijd gemiddeld 97,7 punten zelf gemaakt en 76,1 tegen. Hoezo de verdiende kampioen!!!
Meiden, namens alle supporters, bedankt voor dit geweldige seizoen! Anouk, Karlijn, Ytje, Sam, Hiltje, Myrthe, Annemarije en Ilsa: het was geweldig. Ook Karin, Janice en Trijnilda enorm bedankt! Wat hebben jullie het allemaal geweldig gedaan, ook na die vervelende zaterdag die gelukkig goed is afgelopen! Grote klasse!
De kampioenen poseren in hun gave shirts en vertrekken daarna op de kar naar ons dorp!
Na het geweldige werk van onze C-meiden, was het zaterdag de beurt aan onze A-toppers. Zij speelden thuis de belangrijke wedstrijd tegen SVW uit Workum. Die ploeg (gecoacht door oud-dorpsgenoot Robert van Netten, tevens sponsor van Far Ut) had ook nog kans op het kampioenschap. Tegelijkertijd werd de wedstrijd tussen de nummers 2 en 3 gespeeld tussen VC Sneek en Oeverzwaluwen. Super Saturday dus!
Terwijl de C-kampioenen op de kar richting Jutrijp-Hommerts reden – en later de A-ploeg kwamen aanmoedigen in hun prachtige shirts! – gingen de meiden van coach Karin prima uit de startblokken! Hiltje, Myrthe, Karlijn, Sam, Ytje, Anouk, Annemarije en Ilsa wonnen de eerste set met 25-14. Daarna werd het heel spannend en werden op het volle tribune-podium heel wat zweetdruppeltjes verspeeld! Maar de Far Ut-toppers wonnen met 26-24 en dat was natuurlijk prachtig. Daarna werd het 25-11, en dat in zo’n zware wedstrijd! De meiden van Karin en Janice (onze toptrainster was erbij!) hadden ook wel zin in de vierde set en het vijfde wedstrijdpunt. Ze bleven bij de les en wonnen knap met 25-23. 5 volle punten erbij!
Daarna kwam de uitslag Sneek-Oeverzwaluwen binnen. 3-1 voor Sneek. Dat betekent dat Workum en Oeverzwaluwen ons niet meer in kunnen halen. Sneek staat 5 punten achter, met nog 1 wedstrijd te spelen. Die wedstrijd is komende vrijdagavond. Onze A-meiden spelen vanaf 18.15 uur in de sporthal van IJlst tegen Stanfries. Far Ut heeft nog 1 set nodig om de competitie definitief te winnen! Kom ze vrijdag gerust aanmoedigen!
Karin spreekt de A-toppers toe tijdens een time-out in de wedstrijd tegen workum.
De A-meiden hebben het zaterdag weer goed gedaan. Na een lastige week vol verdriet en emoties werd de draad geweldig opgepakt. Thuis werd mooi met 3-1 gewonnen van DBS uit Balk. Onze meiden staan hierdoor weer bovenaan, het is prachtig!
Het was knap wat onze A’s in hun achttiende wedstrijd lieten zien. De steun van het volle podium mocht er ook weer zijn en wat was het mooi dat Wesley er ook was! Na zijn pech van een week eerder wilde hij er bij zijn om Myrthe en de andere meiden te supporteren!
Hij bracht geluk want de eerste drie sets speelden onze meiden erg goed. Mooie servebeurten (Anouk, Myrthe!), goede passes, blocks en knappe aanvallen, allemaal. Via 25-20, 25-9 en 25-11 ging het snel naar drie gewonnen sets. Daarna zat het niet allemaal meer mee en kregen we een paar puntjes niet waar we ze wel hadden kunnen hebben (20-25). Maar door de 3-1 overwinning staat Far Ut wel weer aan de kop en dat is hartstikke mooi! Ga zo door meiden, jullie weten wat jullie kunnen en het gaat poerbest!
De A-meiden hebben zaterdag opnieuw gewonnen. In ons eigen dorpshuis werd De Griffioen met 4-0 geklopt. In Wolvega was gebleken dat dit best een lastige ploeg kon zijn voor onze meiden, maar nu hielden ze de koppies er goed bij en wonnen met 25-22, 25-14, 25-10 en 25-20.
Zodoende bleven deze toppers aan de kop van de eerste klasse F. Far Ut heeft na 16 wedstrijden 70 punten. Dan komen VC Sneek en Oeverzwaluwen uit Koudum met 66 uit 17. SVW uit Workum heeft 65 punten na 17 wedstrijden. Er moeten 20 wedstrijden worden gespeeld.
Coach Karin spreekt de A-meiden toe in een time-out.
De meisjes-A moesten zaterdag, als koploper, naar Blauwhuis. Naar de meisjes van Punt Ut, de nummer laatst. Die ploeg had nog maar zes sets gewonnen dit seizoen, maar de meiden van Karin wisten van de thuiswedstrijd dat ze op hun hoede moesten zijn. Geen onderschatting, want elk punt telt.
Ze gingen dan ook meteen goed van start. na de 25-12 setzege werd knap doorgezet. Mooi om te zien dat de meiden hun concentratie kunnen vasthouden. Na de 25-19 werd het pittiger, want Anouk moest naar de bank. Sneu: Anouk kreeg weer last van haar knie-en. Dat betekende wat omzettingen in het veld en het ritme raakte iets verstoord. Maar gelukkig was daar onder andere Sam, die snel moest invallen, meteen een beste pass had en vervolgens ijzersterk serveerde. Na de 25-18 moest ook de vierde set nog gepakt worden. Dat was even de tanden op elkaar, Karin moest veel praten om de meiden op de juiste plekken te houden, maar het lukte knap: 25-22 en weer de volle mep. Klasse gedaan! En Anouk: sterkte, kom op hoor!
Het begin van een mooie aanval. Myrthe passt.Na de goede pass kan Karlijn kiezen…Het wordt Anouk en zij slaat prima raak!
Zaterdag nog om tien uur ’s ochtends aan de bak in Creil en nu op dinsdagavond half acht inhalen in Lemmer. Het was een apart weekje voor de A-toppers, maar ze hebben zich er goed doorheen geslagen. In Lemmer werden keurig 4 punten gepakt met een eindscore van in totaal 99 om 65 punten.
Dat is dus een duidelijk verschil en ja, dan is het jammer dat nét niet de volle mep kon worden meegenomen. Dat was in de derde set niet alleen de verdienste van LVC, dat keurig ging spelen, maar vooral door eigen slordigheden. Zeker serverend was het in de tweede en derde set onder de maat. En dat terwijl de meiden van Karin voor ogen van onze twaalf supporters de eerste set nog zo overtuigend hadden gewonnen: 25-11.
In de tweede set liepen de meiden al op het randje – ze wonnen dankzij een mooie eindsprint (25-18). Maar daarna ging het mis. Na 21-24 achter werd het nog mooi 24-24, maar daarna pakte LVC de set. Daarna was het weer de beurt aan Far Ut, dat in de vierde set liet zien wat ze kunnen. Gewoon netjes serveren, de kop erbij en attent in het blok. Op 25-10 was de buit binnen!
De meiden gaan na een time-out van Karin het veld weer in.
