Na de Houdini-act vorige week tegen AVC waar de mannen van Far Ut 1 na 2-0 achterstand toch nog met 2-3 de overwinning uit Akkrum weg wisten te slepen, zou je op voorhand zeggen dat de voltallige selectie van de partij zou zijn. Siebren, Wiebe, Anne, Daniel, Bert en uw verslaggever Jan gaven aan sowieso te komen, altijd fijn om zes man op de been te krijgen om de pittige tegenstander VC058 aan te pakken. Terwijl de tactiek met een bakje koffie werd doorgenomen (de meesten waren als zaalwacht ruim op tijd) was de verrassing dan ook groot dat Steven met zijn geblesseerde duim, Wim laat uit zijn werk en Klaas onverwacht terug na een langslepende blessure alsnog van de partij waren. Hulde voor deze betrokkenheid en teamspirit! Behalve dan voor KP die eerst aankondigde ’s avonds snel uit Engeland te vliegen en zijn best zou doen om er ook te zijn. Maar vooruit een positief whatsapp bericht hoog uit de wolken getuigt ook van betrokkenheid.
In een zinderende partij vorige keer uit tegen VC058 wisten met 2-0 voor te komen, maar vervolgens werden er twee jonge tweede-divisiegoden van VC058 1 ingezet en wisten we ondanks goed spel het potje niet af te maken, 3-2 verlies. Potjandrie, thuis zouden we dit rechtzetten! Dus met fanatiek inlopen, met de armen draaien en andere gymnastische fratsen snel warm worden en inspelen maar. Dus niet, geen ballentas mee. Een niet nader te noemen medespeler maar zijn naam begint met een W en eindigt op be was de ballentas vergeten! Hij werd gelijk de zaal ingejaagd om ballen te regelen en wist na het toezeggen van een wederdienst (welke weten we niet) de ballen van de dames van XXL te bemachtigen. Afijn na 5 minuten toch nog inspelen.
Eerste set: Met Siebren, Wiebe, Daniel, Bert, Wim en uw verslaggever (in volkomen willekeurige volgorde) in de basis was het gelijk spannend en de intensieve gerichte coaching van Anne zoals ‘kom op jongens’ en ‘zet ze onder druk’ gaf Far Ut een lichte voorsprong einde set waarbij Klaas werd ingewisseld op mid voor uw verslaggever om het karwei af te maken. Boven de 25 punten vier keer op setpoint en ook de tegenstander op setpoints, de mannen moesten alle zeilen bijzetten, maar de set werd gepakt met 32-30!
Tweede set set: Een te grote inspanning bleek, want ondanks onze steeds drukker wordende coach Anne en er niet toe doende zijnde opmerkingen tijdens de time out als ‘doe ‘m nou niet in de mond Anne’ werd deze set roemloos verloren met 15-25.
Derde set: ‘Het mut anders’ zei Anne en Klaas mocht gelijk beginnen na maanden niet trainen. Ondanks veel inzet en positieve bijdrage van de 2 fluitisten die door ons zelf waren geregeld geen potten kunnen breken, 19-25.
Vierde set: ‘Het mut anders’ zei Anne en hij offerde zich zelf op door zich zelf op te stellen en Bert en Jan (moe gestreden) en Steven (niet moe gestreden, maar met een dikke duim) keken met bewondering hoe hun teamgenoten met steeds een lichte voorsprong deze belangrijke set pakten, 25-20
Vijfde set: Ferme taal met ‘en nou pakken we ze’, ‘ze binne van slag’ bij aanvang van de set mocht niet baten dat VC058 het zich hevig verzettende Far Ut gelijk bij de kladden pakte en de voorsprong deze te korte set vasthield, 10-15
Wederom een verlies van 2-3 VC058 dus. Na de wedstrijd nog wat schermutselingen met een verhitte speler van VC058 omdat Wim een touche-bal niet zou hebben aangegeven (kan niet wat Wim is altijd eerlijk), zodat Siebren zijn favoriete hobby weer kon uitoefenen, veel napraten met de tegenstander en zo eindigend in de kantine met de conclusie dat VC058 ons gelukkig niet was gepasseerd op de ranglijst en dat we samen met hetzelfde VC058 en DOS mooi op de zesde plaats staan. Komende tegenstander DBS: ‘we zalle ze krijgen’.
Zie voor een video impressie: