De mannen van het tweede moesten deze keer spelen tegen Staveren 1. Deze ploeg stond tiende en wij elfde en laatste. Dus de verwachting was dat dit een zeer beladen en spannende wedstrijd zou worden.
Gelukkig was dit voor ons een thuiswedstrijd. Wij zijn gewend te spelen in de kleine zaal met een gladde vloer. De tegenpartij had hier duidelijk moeite mee. Vooral met de gladde vloer. Twee keer maakten zij een rare smakker, dit liep gelukkig goed af.
Dat het een beladen wedstrijd zou worden was wel te merken. Johannes kwam van de spanning bijna te laat en durfde daardoor zelf niet meer te spelen. Hij ging ons vervolgens coachen. Persoonlijk vind ik dat jammer, hij moet zelf ook spelen.
De wedstrijd zijn we zeer geconcentreerd begonnen. Hier hadden we tijdens de training op geoefend! Bij vlagen ging dat redelijk goed. De eerste set ging gelijk op, maar werd door ons gewonnen. Het kon nog alle kanten op. De tweede set hebben we met veel overtuiging gewonnen. De wedstrijd hadden we al gewonnen maar die laatste set winnen zou wel de kroon op onze inspanning zijn. We gingen gelijk op en even leek het erop dat winst er niet in zat. Maar door goed geconcentreerd te blijven spelen, hebben we ook de laatste set gewonnen.
Drie mooie punten. Dit hadden we wel even nodig.
Minder mooi was dat Klaas waarschijnlijk een liesbreuk heeft opgelopen. Net genezen van een zweepslag en nu wederom geblesseerd…. Leeftijd? Dit komt wel heel ongelukkig uit omdat we komende vrijdag 30 januari tegen koploper Makkum moeten aantreden. Misschien als we weer geconcentreerd blijven spelen lukt het ons om van de koploper een puntje te veroveren. We gaan er in elk geval voor!
Uw verslaggever Roelant Kingma, aanvaller Far Ut 2.