Het is zaterdag weer prima gegaan met de C-volleybalsters van de trainsters Janice en Anneke. In Akkrum werd tegen AVC de derde zege van het seizoen behaald! De C-meiden staan nu op de prachtige tweede plaats met 14 punten. Jammer dat de mensen van OPM Heerenveen er na een week nog altijd niet in zijn geslaagd om de uitslag door te geven van onze tweede wedstrijd, want daardoor staan de Far Ut-toppers nog steeds met 5 punten te weinig op de officiele NeVoBo-stand.
Maar dat mag de pret niet drukken! Far Ut speelde in Akkrum een prima wedstrijd en daar gaat het om! Meteen vanaf het begin waren alle dames zo scherp als een potje sambal! Er werd heel goed geserveerd en de passing was, ook onder moeilijke omstandigheden, goed tot heel goed. Zodoende kon de rechtsvoor de aanvalsters telkens goed bedienen.
De eerste set werd met 25-13 gewonnen. Far Ut hield daarna de concentratie vast en als de ploeg dat voor elkaar krijgt, is ze moeilijk te stoppen! Er werd als team hard gewerkt én ook heel belangrijk: de communicatie was prima! Geen misverstanden, maar allemaal rake ballen. Dat leverde via 13-12 een 25-17 setwinst op. Weer ruim, en dan kun je vrezen dat de meiden er wat lichter over gaan denken. Maar ze hadden hun lesje wel geleerd in Heerenveen: niet inkakken! Meteen doordenderen! De opslagen bleven hard en zuiver en zo stonden we al snel met 10-1 voor. In de time-outs werd rustig een druifje gegeten en daarna weer scherp verder gespeeld. Op 25-13 was de 3-0 binnen!
Toen de moeilijke vierde set. Anouk, Anniek, Ytje, Karlijn, Annemare, Myrthe en Ilsa wisten dat ze niet mochten verslappen; er was afgesproken om echt de derde 4-0 te pakken! Maar het zat in deze fase net niet mee en er ging net even iets te veel mis. Kan gebeuren, waarbij we ook nog de pech hadden dat Myrthe last kreeg van hoofdpijn. Tot 10-10 bleven we bij en op 11-15 voor AVC was er nog niks aan de hand. Maar ineens was het 12-20, naar ons later duidelijk werd ook omdat het scorebord in Akkrum niet deugde… Er miste een cijfer (de 9). Daar hebben we naderhand wat van gezegd en gelukkig is dat bord weggehaald. Maar goed: het werd 15-25; kan gebeuren.
Wat het belangrijkste is: er is mooi gespeeld! Het applaus van de vijf meegereisde fans was dikverdiend!
De trotse coach