Zaterdagmiddag kregen we als Heren-1 de kans om uit de negatieve spiraal te komen na vier achtereenvolgende nederlagen. Dit moest gebeuren tegen Oudehaske in Sportstad Heerenveen aan de Abe Lenstra-boulevard. Volleybal is een zeer populair in Heerenveen. Dit was te zien aan de vele in gele hesjes gestoken parkeerwachters die ons de parkeerplaatsen wezen…
Van onze vier gebruikelijke midspelers verscheen er niet een in de basis. Klaas is langdurig geblesseerd, Steven en Jan waren afwezig en Anne had deze week niet getraind. Zodoende mochten de allround-spelers KP en Daniel het op mid proberen. Dit ging heel goed. We verrasten onze tegenstanders met fris en fruitig aanvalspel en langdurige diagonale opslagseries in opdracht van coach Anne. Grappig moment in de eerste set was dat een tweemansblok van Oudehaske beide overduidelijk in het net hingen. De beide scheidsrechters ontging dit. Toen Bert en vooral Siebren het even bereidwillig voor de scheids uitbeelden knapte er een touwtje en lag het net beneden. Zo’n inferieure kwaliteit verwacht je niet in zo’n nieuw sportcomplex. Er werd gelachen en nadat het net was gerepareerd, wonnen we met 19-25.
In de tweede set kwam Oudehaske beter in het spel en verdedigden ze als leeuwen. In ons dorpshuis hadden hun verdedigde ballen wel tien keer het plafond geraakt; echter hier was het plafond wel drie keer zo hoog en kreeg je nekpijn van het volgen van de bal op grote hoogte. Setwinst voor Oudehaske met 25-20.
In de derde set kwam Anne op mid te spelen en mocht KP weer naar de buitenaanval. Bert ging zijn krachten sparen voor de afterparty-volleybal diezelfde avond in het dorpshuis. Het werd een spannende set die met 23-25 nipt, maar verdiend werd gewonnen. De vierde set was net zo spannend, maar werd beslist door een serie killblocks van Wim en KP.
Heerlijk gevoel om de zoet der overwinning weer te hebben geproefd!
Uw verslaggever Bert, die zijn schoen niet op kon zetten doordat zijn schoenen uit de kleedkamer waren verdwenen.